Die Geschichte des Dorfes Łowkowice-Bienendorf.

Historia wsi Łowkowice-Bienendorf.

Łowkowice ist ein historisches Dorf in der Woiwodschaft Opole, Polen. Es liegt in nordwestlichen teil Oberschlesiens, in Kreuzburger Land. Die Ortschaft befindet sich etwa 9 Kilomete nördlich von Kluczbork und ungefähr 58 Kilometer nordöstlich von Woiwodschaft Hauptstadt Oppeln (Opole).

Die Baryczka (Bartsch Bach) fliest südlich Des Dorfes. Łowkowice ist bekannt als der Wirkungsort des Schlesischen Bienenforscher, Johann Dzierżon.

Die Geschiechte von Łowkowice reicht bis ins 13 Jahrhundert zurück. Das Dorf Wurde vom Orden der Kreuzritter „Roter Stern“ gegründet. Im Jahr 2003 feierte es sein 750- jähriges Bestehen. Der erste Kirchenbau in Łowkowice entstand im frühen 16 Jahrhundert, während die heutige römisch- katholische Kirche Maria Heimsuchung im Jahr 1827 erbaut wurde.

Vor dem Jahr 1945 gehörte Łowkowice zu Deutschland, und trug den Namen Lowkowitz. 1936 wurde es in Bienendorf unbenannt und nach dem Ende des Zweiten Weltkriegs im Jahr 1945, als Polen diese Gebiete übernahm, erhielt es den Namen Łowkowice. In den 1930er Jahren lebten in Lowkowitz 1218 Menschen, während es 1939 1164 Einwohner hatte. Bis zum Jahr 2009 sank die Bevölkerungszahl auf etwa 600 Bewohner. Die Geschichte dieses Ortes ist reich an kulturellen und Historischen Ereignissen, und die Kirche von Łowkowice ist ein bedeutendes Wahrzeichen in der Region. 

Die Geschichte von Łowkowice reicht weit zurück. Es wurde erstmals 1253 unter verschiedenen Namen erwähnt, darunter Irschotin, Hengoczin, und Wloscha. Bis zur Säkularisation gehörte das Dorf zum St.-Matthias-Stift in Breslau.

In diesem malerischen Dorf gibt es viel zu entdecken, von der Kirche, bis zu den alten Zeiten, und Erinnerungen der Bewohner. Es ist ein Ort mit reicher Geschichte, und eine Verbindung zur Natur durch die Bienenforschung von Johann Dzierżon.   

 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Łowkowice to historyczna wieś w województwie opolskim, Polska. Leży w północno-zachodniej części Górnego Śląska, w ziemi kluczborskiej. Miejscowość znajduje się około 9 kilometrów na północ od Kluczborka i około 58 kilometrów na północny wschód od stolicy województwa, Opola.

Baryczka (potok Bartsch) płynie na południe od wsi. Łowkowice są znane jako miejsce działalności śląskiego badacza pszczół, Jana Dzierżona.

Historia Łowkowic sięga XIII wieku. Wieś została założona przez zakon krzyżowców z czerwoną gwiazdą. W 2003 roku obchodziła swoje 750-lecie. Pierwszy kościół w Łowkowicach powstał na początku XVI wieku, natomiast obecny kościół rzymskokatolicki pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny został zbudowany w 1827 roku.

Przed 1945 rokiem Łowkowice należały do Niemiec i nosiły nazwę Lowkowitz. W 1936 roku zostały przemianowane na Bienendorf, a po zakończeniu II wojny światowej w 1945 roku, kiedy Polska przejęła te tereny, otrzymały nazwę Łowkowice. W latach 30. XX wieku w Lowkowitz mieszkało 1218 osób, a w 1939 roku 1164 mieszkańców. Do 2009 roku liczba ludności spadła do około 600 mieszkańców. Historia tego miejsca jest bogata w wydarzenia kulturalne i historyczne, a kościół w Łowkowicach jest ważnym zabytkiem w regionie.   

Historia Łowkowic sięga daleko wstecz. Po raz pierwszy wspomniano o nich w 1253 roku pod różnymi nazwami, w tym Irschotin, Hengoczin i Wloscha. Do sekularyzacji wieś należała do kapitułu św. Macieja we Wrocławiu.

W tej malowniczej wsi jest wiele do odkrycia, od kościoła po dawne czasy i wspomnienia mieszkańców. Jest to miejsce o bogatej historii i związku z naturą dzięki badaniom pszczelarskim Jana Dzierżona.

 

 

 

Wir benötigen Ihre Zustimmung zum Laden der Übersetzungen

Wir nutzen einen Drittanbieter-Service, um den Inhalt der Website zu übersetzen, der möglicherweise Daten über Ihre Aktivitäten sammelt. Bitte überprüfen Sie die Details in der Datenschutzerklärung und akzeptieren Sie den Dienst, um die Übersetzungen zu sehen.